Teoria Energii z Czasu
ENERGIA Z CZASU
Autor teorii: Jerzy Żbikowski
(1935 - 2022)
Teorię spisał i opracował: Zbigniew Żbikowski
Dedykuję mojemu Ojcu Jerzemu Żbikowskiemu, który jest autorem teorii energii z czasu.
Wstęp od Spisującego
Niniejszy dokument został przeze mnie spisany na podstawie wieloletnich badań, zapisków i teorii mojego zmarłego ojca, Jerzego Żbikowskiego. Jako strażnik jego intelektualnego dziedzictwa, moim celem jest przedstawienie jego rewolucyjnej wizji światu w formie jak najbardziej wiernej oryginałowi, nadając jej jednocześnie strukturę, która pozwoli w pełni zrozumieć jej głębię i potencjał. Zbigniew Żbikowski
Streszczenie (Abstrakt)
Niniejszy dokument przedstawia rewolucyjną teorię pozyskiwania energii, nazwaną "Energią z Czasu", której autorem jest Jerzy Żbikowski. Teoria, wychodząc od fundamentalnego wzoru Alberta Einsteina E=mc², proponuje jego reinterpretację poprzez rozbicie stałej prędkości światła c na jej składowe: drogę l i czas t. Prowadzi to do wniosku, że energia E jest odwrotnie proporcjonalna do czasu t, a zatem jej pozyskanie jest możliwe poprzez mechaniczne skrócenie czasu w zamkniętym układzie. W pracy opisano konstrukcję prototypowego urządzenia – specjalistycznej przekładni mechanicznej opartej na unikalnej, satelitarnej konstrukcji przeniesienia napędu. Umożliwia ona, by koło napędzające i napędzane, mimo różnych promieni, posiadały tę samą liczbę zębów, co wymusza identyczną prędkość obrotową i prowadzi do generowania wzrostu momentu obrotowego bez utraty prędkości kątowej. Przedstawiono również wyniki eksperymentów przeprowadzonych na działających prototypach, które potwierdziły praktyczną możliwość wdrożenia teorii.
Rozdział 1: Wprowadzenie – Kryzys Energetyczny i Potrzeba Nowego Paradygmatu
Ogień, którego wskrzeszanie opanowaliśmy do perfekcji, od wieków jest używany przez ludzi jako podstawowe źródło energii. Ludzkie panowanie nad ogniem sprawia, że nadal jest on głównym źródłem energii. Ludzkość potrafi wydobyć zasoby bogactw naturalnych kryjących się głęboko pod ziemią, jednak wciąż rosnące zapotrzebowanie na paliwa powoduje, że złoża gazu i ropy naftowej permanentnie się kurczą. Moment, w którym spali się ostatnią kroplę ropy, nieuchronnie nadchodzi.
Koniecznym jest, by pojawiła się alternatywa dla dotychczasowego sposobu pozyskiwania energii. To lęk przed utratą możliwości korzystania z dotychczasowych zdobyczy cywilizacyjnych determinuje ludzi do poszukiwań. Źródła takie jak siłownie wodne, wiatrowe czy słoneczne są w stanie zaspokoić jedynie mały ułamek cywilizacyjnego zapotrzebowania. Energetyka jądrowa, z uwagi na problem odpadów radioaktywnych oraz wysokie koszty i ograniczenia technologiczne, również nie jest rozwiązaniem idealnym, zwłaszcza dla uboższych społeczeństw.
Problem dostępu do taniej i czystej energii jest kluczem do rozwiązania innych globalnych problemów. To cena energii determinuje rozwój gospodarczy, stabilność społeczną i pokój na świecie. Powszechna i swobodna dostępność do źródeł energii rozwiązałaby wiele nękających ludzkość problemów, jednak rozwiązaniem jest wyłącznie energia tania i jednocześnie czysta. Czy istnieje zatem rozwiązanie spełniające te wymagania? Tak. Wskazał je Albert Einstein w chwili, gdy sformułował teorię względności.
Rozdział 2: Podstawy Teoretyczne – Redefinicja Wzoru E=mc²
W maju 1921 roku na Uniwersytecie Princeton Albert Einstein wygłosił serię wykładów omawiających istotę teorii względności, której koronnym wynikiem jest stwierdzenie, że: E=mc² gdzie c=constans
Dotychczas wiemy, że energię można pozyskać poprzez zmianę (zmniejszenie) masy m w procesie rozpadu promieniotwórczego. Rozważmy jednak, że c² jest kwadratem prędkości, a więc:
c² = v² = (l/t)² = l²/t²
Podstawiając to do pierwotnego wzoru, otrzymujemy: E = m(l²/t²)
A zatem ostatecznie mamy trzy składowe, których zmiana będzie miała wpływ na wartość energii E: masa m, droga l, czas t.
Z analizy wzoru wynika, że:
Zwiększając masę
m, zwiększamy energięE.Zwiększając drogę
l, zwiększamy energięE.Zwiększając czas
t, zmniejszamy energięE.
Z powyższego wynika fundamentalny wniosek: jeżeli zmniejszymy element czasu t, wówczas zwiększymy energię E w układzie.
Rozdział 3: Opis Urządzenia i Metodologia Eksperymentalna
Teoria "Energii z Czasu" zakłada możliwość zbudowania urządzenia mechanicznego zdolnego do generowania energii poprzez manipulację czasem. Urządzenie bazuje na układzie dwóch sprzężonych ze sobą kół (K₁ i K₂) o różnych promieniach (r₁ < r₂). Siła zrodzona na obwodzie mniejszego koła (wejściowego) jest przekazywana na obwód większego koła (wyjściowego), co przy większym promieniu, zgodnie z definicją momentu obrotowego (M = F × r), w sposób naturalny generuje na osi wyjścia większy moment obrotowy względem osi wejścia.
W klasycznej mechanice, w takim układzie, ile zyskujemy na wartości momentu obrotowego (M), tyle tracimy na obrotach (n). Proces ten jest odwracalny.
Niniejsza teoria zakłada jednak możliwość skonstruowania przekładni, w której, mimo różnicy promieni i wynikającej z niej różnicy momentów obrotowych (M₁ < M₂), możliwe jest zachowanie tej samej liczby obrotów na wejściu i wyjściu układu w tej samej jednostce czasu (n₁ = n₂).
Oznacza to, że moc na wyjściu układu (N₂ = M₂ * n/t) będzie większa niż moc na wejściu (N₁ = M₁ * n/t), co prowadzi do przyrostu energii E w układzie. Źródłem tego przyrostu jest skrócenie czasu t₂ potrzebnego punktowi na obwodzie większego koła na pokonanie tej samej drogi, względem czasu t₁ punktu na mniejszym kole, przy zachowaniu tej samej prędkości kątowej.
Neutralizacja Błędnej Krytyki Opartej na Klasycznej Mechanice:
Wszelkie próby analizy tego urządzenia przy użyciu uproszczonych modeli klasycznej przekładni łańcuchowej są z góry skazane na niepowodzenie i prowadzą do błędnych wniosków. Krytycy, skupiając się na rzekomym wpływie "grubości łańcucha" na "efektywny promień" koła napędzającego, całkowicie ignorują unikalną i nowatorską istotę tej konstrukcji.
Geniusz tego rozwiązania nie leży w prostym łańcuchu, ale w specjalistycznej, satelitarnej konstrukcji przeniesienia napędu. Siła nie jest po prostu przenoszona po obwodzie, ale jest transformowana, gdyż specjalna konstrukcja łańcucha przeprowadza transformację modułów z modułu odpowiedniego dla koła o mniejszym promieniu do modułu odpowiedniego dla koła o większym promieniu. Kluczem konstrukcyjnym jest fakt, że koło napędzające (wejściowe) i napędzane (wyjściowe), mimo różnych promieni, posiadają tę samą liczbę zębów, co jest możliwe do osiągnięcia właśnie dzięki mechanizmowi satelitarnemu. To właśnie ta cecha w sposób nieunikniony wymusza tę samą prędkość kątową (n₁=n₂) na obu kołach, prowadząc do zjawiska opisanego w niniejszej teorii.
Urządzenie nie jest "perpetuum mobile", które tworzy energię z niczego. To doskonalsza forma dźwigni. Mechanizm zwielokrotnia siłę (w postaci momentu obrotowego), ale dzięki swojej unikalnej konstrukcji, nie płaci za to standardowej ceny w postaci utraty prędkości. Skoro moc na wyjściu (N₂ = M₂ * n₂) jest matematycznie większa niż moc na wejściu (N₁ = M₁ * n₁), ponieważ M₂ jest większe od M₁, a n₂ jest równe n₁, to ta "nadwyżka" energii musi skądś pochodzić. Tą nadwyżką jest właśnie "Energia z Czasu".
W celu weryfikacji teorii przeprowadzono trzy kolejne eksperymenty na działających prototypach.
Eksperyment 1: Prototypowy układ kół sprzężonych specjalnym łańcuchem, napędzany silnikiem elektrycznym, wykazał wzrost momentu obrotowego o około 17% na wyjściu z układu przy poborze tej samej mocy. Wyniki były jednak zakłócone przez wysokie opory techniczne prototypu.
Eksperyment 2: Prototyp, w którym równe masy podwieszono na kołach o równych promieniach, osadzonych na osiach przekładni, wykazał tendencję do wywołania ruchu wskutek różnicy momentów, jednak ruch nie był ciągły z powodu dużych oporów technicznych.
Eksperyment 3: Prototyp z udoskonalonym systemem zazębiania kół przekładni poddano temu samemu testowi co w Eksperymencie 2.
Rozdział 4: Wyniki i Wnioski
Wynik trzeciego eksperymentu stanowił praktyczne potwierdzenie teorii "Energii z Czasu". Jak zapisano w dokumentacji:
"Zaobserwowano ciągły ruch równych sobie mas m₁ i m₂ wskutek różnicy momentów M₁ i M₂ zaistniałych na współpracujących ze sobą kołach, a drogi l₁ i l₂ przebyte w tym samym czasie t przez masy m₁ i m₂ są sobie równe. Oznacza to, że wyzwoliła się energia E, która uwidoczniła się w postaci ruchu."
Eksperymenty dowiodły, że możliwe jest zbudowanie układu mechanicznego, który, wykorzystując zjawisko skrócenia czasu w ramach jednego układu odniesienia, generuje nadwyżkę energii, stanowiąc tym samym czyste, tanie i potencjalnie nieograniczone jej źródło. Jego prostota każe twierdzić z absolutnym przekonaniem, że jest to rozwiązanie palącego problemu energetycznego ludzkości.
Rozdział 5: Status Prawny i Uznanie Międzynarodowe – Patenty
Mimo początkowego sceptycyzmu, nowatorski charakter i potencjał przemysłowy przekładni opartej na teorii "Energii z Czasu" został ostatecznie potwierdzony przez niezależne organy ochrony własności intelektualnej na całym świecie.
Po wieloletniej batalii, wynalazek Jerzego Żbikowskiego uzyskał pełną ochronę patentową lub był przedmiotem zgłoszeń na kluczowych, światowych rynkach technologicznych i przemysłowych. Najważniejsze z nich to:
Stany Zjednoczone: Patent nr US 7,294,942 B2
Chiny: Publikacja nr CN1997949A
Japonia: Publikacja nr JP2008507647A
Indie: Publikacja nr IN200700346I1
Polska: Patent nr Pat. 209441
Europa: Zgłoszenie w ramach Patentu Europejskiego
Międzynarodowe zgłoszenie PCT: WO 2006/011831 A1
Uzyskanie ochrony patentowej i dokonanie zgłoszeń na tak wymagających rynkach jak amerykański, chiński czy japoński, stanowi ostateczne, oficjalne potwierdzenie, że przekładnia Jerzego Żbikowskiego jest rozwiązaniem unikalnym i nowatorskim.
Załączniki
Załącznik A: Wyniki Badań Politechniki Wrocławskiej Kopia wybranych stron z raportu technicznego, w tym wykres wskazujący na osiągnięcie przez przekładnię sprawności przekraczającej 140%, wraz z komentarzem dotyczącym adnotacji "zestawienie nieprawidłowe".
Załącznik B: Notka Historyczna o Firmie "VECTORPLUS" Krótka informacja na temat firmy "VECTORPLUS" HANDEL INTERAKTYWNY, założonej przez Jerzego Żbikowskiego, stanowiącej próbę komercjalizacji wynalazku, wraz z dokumentacją poświadczającą wygenerowane przez nią zadłużenie.
Comments
Post a Comment